επεγκύρω

ἐπεγκύρω (Μ)

1. εγκύπτω σε κάτι

2. συναντώ, βρίσκω τυχαία («λέων μεγάλῳ ἐπεγκύρας θηράματι», Νικήτ. Χωνιάτης).

[ΕΤΥΜΟΛ. < επί + εγκύρω «συναντώ τυχαία, πετυχαίνω»].